Clever Mexx Granting Pleasure
Quincy vom Thurnhof ( Hank) x Alison von Hegnenberg ( Liz)
VDH/ZBrH 8661 ( 2 FCI-generaties +2 ISDS generaties)
NHSB 2555233
2004 - † 4 augustus 2008
Clever Mexx Granting Pleasure, mijn "once-in-a-lifetime-dog".
Dit hele snelle, hele drukke en superslimme Border Collietje had vanaf de dag dat wij haar ophaalden in Duitsland mijn hart gestolen.
Een hond die leefde voor agility en voor spelen met haar baasjes.
Met haar heb ik vanaf het begin een supergoed contact gehad.
Mexx kwam uit een combinatie die al veel goede agility-honden had voortgebracht.
4 honden uit het A-nest met Duitse handlers hebben diverse keren op een WK meegedaan.
Sylvia Vaanholt met Amazing Jill, Florian Cerny met A German Lass, Ursula Cerny met Agent Black en Andrea Deeg met Anne Hope.
Uit het B en C nest Brit-Brit van Remo Müller uit Zwitserland en Chili van Krizstina Kabai uit Hongarije.
De behendigheidscarrière van Mexx startte prima in april 2006. We zaten snel in de B1.
Vanwege een zware blessure door het verkeerd vastzetten ( met ijzeren bogen) van de tunnel in de eerste B1-wedstrijd was de rest van 2006 verloren qua prestaties.
In 2007 startten wij goed, het Nordseeturnier in Duitsland en een internationaal tournooi in België in mei 2007.
Mexx bleek sneller was dan de jonge honden van Silvia T. en Alan M.
Maar Mexx had het te warm op dat tournooi, of was benauwd. Thuis naar de DA.
In juni 2007 werd bij Mexx op de leeftijd van 3 jaar de diagnose Maligne Lymfoom ( lymfklierkanker, type non-hodgkin) gesteld.
Het was een enorme klap voor ons.
Het allerleukste hondje dat ik ooit gehad heb, was ongeneeslijk ziek.
Na 1,5 jaar trainen was alles voorbij, juist met deze talentvolle snelle hond.
Dankzij chemotherapie heeft Mexx nog 13 kostbare maanden geleefd, van 4 juli 2007 tot 4 augustus 2008.
Een periode van veel verdriet, van hoop, vrees en tenslotte afscheid.
Maar zeker ook een periode van nog genieten van deze geweldig vrolijke, slimme en energieke hond.
Dankzij de chemokuur heb ik nog twee seizoenen met Mexx kunnen sporten.
Ik ben dan ook veel dank verschuldigd aan Dr. G. Rutteman, veterinair oncoloog van de Universiteit van Utrecht.
Mexx heeft vrijwel geen bijwerkingen van de chemo gehad, en is altijd de vrolijke, uitbundige en sportieve hond gebleven die ze was.
Tot de laatste dag. Onder "medische info" staat het verslag van de chemokuur en de impact van alles op onze wedstrijden.
A million times I will miss you, a million times I will cry
If love alone could have saved you, you never would have died
If tears could build a stairway, and heartache make a lane,
I'd walk the path to heaven and bring you back again.
Border Collie wedstrijd april 2006 12 VP
De 3x uitmuntend (U-tjes) in 2006 om te promoveren naar de tweede graad
Breda A2 2006, 1e wedstrijd B1, VP 2e plaats.
Zware blessure door vastzetten van de tunnel met ijzeren bogen door keurmeester.
Vijf maanden geblesseerd. Begin en einde van mijn seizoen.
Mexx had kanker vanaf mei 2007. Heerhugowaard is onze eerste wedstrijd na de diagnose - chemo nog niet gestart
Heerhugowaard B1 2007: plaats 2 JP & 5 VP en promotie naar A3 (B2).
Cynophilia Masters & Border Collie wedstrijd A3 2007 - 2e plaats VP.
Nijmegen febr. 2008 Open Klasse Winter 2e JP (1e plaats Large)
Competitie B2 Zeeuws-Vlaanderen - april 2008 - 40 promopunten & Nordseeturnier mei 2008 -2e chemo gestart (palliatief)
European Open - juli 2008
Promotie naar de B2 (3e graad). Eerste wedstrijd bij Culemborg 2007 - 5e plaats JP.
Winner 2007 RAI Amsterdam & Kerstwedstrijd 2007 - 4e JP
Mexx B2 bij DVS - april 2008
Training thuis - 24 juli 2008
Mexx en ik beginnen aan ons moeilijkste tournooi ooit. Het zal de laatste keer zijn dat Mexx en ik een wedstrijd lopen.
Mexx heeft lymfklierkanker en heeft nog een of enkele dagen te leven. Ze is nog fit genoeg voor een of misschien meer rondjes.
Uiteindelijk wil en kan Mexx alle zes rondjes lopen. Vier van de zes rondjes gaan ook nog goed en snel.
Omdat we niet meer trainen, kan Mexx waarschijnlijk niet meer foutloos lopen.Een rondje zonder fouten is haar gelukt. Leuk, maar qua prestaties had ik geen verwachtingen meer. Mexx mocht gewoon zo hard als ze wilde haar parcoursen lopen.
Het wordt een afscheid in stijl, op een geweldig tournooi, dankzij de prachtige foto's van Ron Baltus en Peter Spoorenberg.
Een onvergetelijke herinnering aan Mexx. Mexx heeft zich geweldig geamuseerd en dat is te zien op de foto's.
Ook cameraman Leon is tussen zijn werk als DJ door steeds op tijd paraat om filmpjes te maken van Mexx.
Als Mexx een laatste wens had kunnen doen, was het beslist geweest : het meedoen aan dit tournooi.
Met op het einde van elke wedstrijddag een grote bak vleesbrokken in vette jus.
Die heeft ze ook gekregen en met smaak naar binnen gewerkt.
Wij hebben Mexx in moeten laten slapen op 4 augustus 2008, een dag na dit tournooi.
Graag wil ik iedereen, die gereageerd heeft op het overlijden van Mexx, bedanken. Ontelbaar veel ontroerende en vaak zeer persoonlijke mails en kaarten hebben Leon en ik ontvangen Het was een grote troost voor ons dat veel mensen meegeleefd hebben. Wij moeten ons nu bij het onveranderbare neerleggen. Ik heb als een soort afsluiting alle foto's van Mexx en alle reacties in een mooi fotoboek geplakt. Alhoewel ik de klap niet te boven ben, moet het boek nu letterlijk en figuurlijk dicht om verder te gaan met alles. Maar later zal ik er zeker weer in bladeren.