Hoe jonger de kanker ontstaat, des te groter de kans op erfelijk bepaalde kanker. 
Bij kanker die op latere leeftijd ontstaat, zijn meerdere oorzaken mogelijk.
In de veterinaire oncologie wordt 4 generaties teruggekeken. 

Een nichtje van Mexx uit Oostenrijk ( vader: vom Thurnhof) is behandeld in de universiteitskliniek van Wenen. 
Precies dezelfde kanker, precies dezelfde leeftijd, chemo sloeg niet aan.

Mexx kanker heeft gekregen in 2007, het pre-facebook tijdperk zullen we maar zeggen.
Informatie over broers, zusjes, familie zijn alleen ergens in heel kleine kring bekend.
Hierdoor was het onderzoek naar erfelijkheid in deze lijn extreem lastig.
Kennel Vom Thurnhof wilde nergens aan meewerken en dreigde iedereen die iets negatiefs zou vertellen met een proces.

De ouders van Clever Mexx Granting Pleasure waren Quincy vom Thurnhof ( Hank) en Alison von Hegnenberg ( Liz).
Zij hebben nog 4 andere nesten gekregen. A-B-C-E en F nest zijn uit dezelfde ouders.
Met Fetch Granting Pleasure, zelfde ouders als Mexx, is heel veel gefokt.
Hopelijk zijn deze honderden pups heel gezond gebleven.....

In een aantal rassen komt kanker te veel en ook steeds meer voor.
Dat heeft onderzoekers op het spoor gezet van de erfelijkheid. 
Een op de acht Berner Sennenhonden overlijdt op veel te jonge leeftijd aan longkanker.
Flatcoats, Tervuerense herders, Groenendalers,  Goldens en Labradors bv. hebben erfelijk bepaalde kanker in het ras.

Algemeen wordt nu aangenomen dat kanker bij dieren veel erfelijker is dan kanker bij mensen.
Sinds kort is het volledige DNA-profiel van de hond bekend. 
Daarmee komt ook de speurtocht naar de genen die kanker veroorzaken, in beeld. 
Meer hierover kun je lezen op www.kankeronderzoekbijdieren.nl.
Donaties via deze site mogelijk. Een informatieve site is ook www.wagenrenk.com . 
Over de chemo staat een goede uitleg op www.mcvoordieren.nl/internegeneeskunde/tumorenchemo.html . 

4 juni 2007
Ik heb mijn twijfels over de gezondheid van Mexx en ga naar mijn reserve-dierenarts, Atjo Westerhuis. Mijn eigen dierenarts is ziek. Na een zware longontsteking in november 2007 kucht Mexx af en toe tijdens de training. Er blijkt een vlekje op de longen te zitten en de lymfklieren zijn vergroot. Geen reden tot paniek volgens Atjo, de lymfklieren moeten vanzelf kleiner worden. Zo niet, moet ik over een paar weken terugkomen. 

21 juni 2007
Mexx wordt doodziek en heeft meer dan 40 graden koorts. Diagnose: lymfklierkanker. Prognose: ze leeft nog enkele dagen tot enkele weken. Een van de tumoren drukt de keel dicht. Er is geen perspectief volgens de dierenarts. Ik mag Mexx ook direct in laten slapen, omdat het twijfelachtig is of ze de komende nacht overleeft. Ik ben totaal van de wereld en neem Mexx mee naar huis.

21-26 juni 2007
Mexx ligt 6 dagen lang op ons bed en kijkt Animal Planet. Af en toe een stukje lopen in de tuin voor de behoeften. Met prednison, geweekte brokjes en een sportdrankje knapt ze op. 

27 juni 2007
Mexx is opgestaan en heeft de eerste aanval op haar leven afgeslagen. De koorts is weg, en Mexx gaat voor de buitendeur liggen om te gaan trainen. Die dag doet ze drie pogingen om mij te bewegen om te gaan trainen. Als ze begrijpt dat ik dat niet ga doen, gaat ze achter de toiletpot liggen en blijft daar ook liggen.
Ik heb nu een depressieve Border Collie.

28 juni 2007
Weer gaat Mexx achter de toiletpot liggen als ik niet wil gaan trainen. Ze komt de hele dag niet meer van het toilet af.

29 juni 2007 1e training
Mexx ligt voor de buitendeur om te gaan trainen. Ik besluit haar een plezier te doen en haar in de trainingstuin uit te laten. Mexx scheurt richting trainingstuin, gaat helemaal uit haar dak en besluit zelf te gaan trainen als ik niet meewerk. Ze kan nog steeds behendigheid en wordt er heel vrolijk van. De rest van de dag maakt Mexx een gelukkige indruk. Dat is alvast iets.

30 juni 2007 Wedstrijd West-Friesland
Mexx ligt weer voor de buitendeur om te gaan trainen. Ik heb die dag een wedstrijd in West-Friesland, en ik besluit haar het grootste plezier van de wereld te doen: we gaan een wedstrijdje lopen. Daar kan ze nog harder gaan dan in de tuin en echt genieten. Ik zet Mexx in de auto en rijd maar aan. Geen idee hoe dit moet aflopen. Als ze dan toch dood gaat, dan haar maar zo veel mogelijk laten genieten. Ik heb het er heel moeilijk mee, maar probeer me heel goed te concentreren op de parcoursen om Mexx zo goed mogelijk te laten lopen. Leuk als herinnering , als we toevallig goed lopen.

Ik zet Mexx in de bench vlakbij de ring, zodat ze geen energie verliest met het naar de ring toe trekken. Mexx wordt 2e en 5e en promoveert die dag naar de B2. Wat ik daar mee moet, weet ik echt niet. Maar het is wel de aanleiding om het niet op te geven. De hele nacht na de wedstrijd surf ik op Internet en vind van alles over lymfklierkanker en behandelwijzen. Utrecht en De Wagenrenk blijken zelfs een veterinair oncoloog te hebben. Ik besluit om door te vechten met Mexx. We gaan er gewoon samen voor.

4 juli 2007 start chemokuur
Ik kan zeer snel bij de oncoloog terecht, en Mexx krijgt op 4 juli haar eerste anti-tumor-spuit, het begin van de chemokuur. 
Op 5 juli zijn alle tumoren weg en heeft Mexx weer lucht.
Dit betekent dat ze in ieder geval goed reageert op de chemo en waarschijnlijk 6 tot 12 maanden langer zal leven. 
Er is een kleine kans dat ze helemaal geneest ( 10%). Het is niet veel, maar het is wat. 
Je denkt dan liever niet aan de 90 % die het niet redden.
Mexx heeft geen bijwerkingen, behalve wat conditieverlies. Ze springt weer vrolijk in het rond.
Elke 2 weken moet Mexx een injectie of een kortdurend infuusje hebben. Tussendoor tabletten. We doen het gewoon.

7 juli 2007 Wedstrijd Rotterdam
Mexx zit op 60% van haar normale conditie en wordt 1e op het VP. Nu mag ik ook nog meedoen aan de Cynophilia Masters 2007. 
Als ze dan nog leeft. Het is allemaal erg dubbel en ik heb het erg te kwaad met de situatie.
Toch moet ik goede moed houden. Mexx vrolijkt mij steeds weer op. Wat een hond.

Juli 2007-december 2007 Chemokuur
Mexx doet het goed op de chemokuur. Ze is echt een vrolijke hond en heeft ogenschijnlijk nergens last van. Haar conditie schat ik op 70% van wat het was.
Mexx had een conditie van 200%, dus hierover maak ik mij geen zorgen. 
Haar ADHD-gedrag blijft en ze is de hele dag in de weer met van alles.
Ik train ultra-kort en alleen onder goede omstandigheden.
Omdat ik niet over de kanker van Mexx kan praten zonder in huilen uit te barsten, besluit ik het voor mijzelf te houden. 
De wedstrijden moeten leuk zijn voor Mexx en een afleiding voor mezelf.
Ik hoop dat niemand zich beledigd voelt, omdat ik niets heb gezegd.

Januari 2008 - april 2008.
Mexx is chemovrij en zo gek als een deur.
Haar conditie schat ik op 90% van wat het vroeger was.
Ik ga weer normaal trainen. Haar vroegere snelheid komt terug.

April 2008-juni 2008
Drie dagen voor de wedstrijd bij DVS in april is de kanker terug.
Mexx begint aan haar 2e chemokuur. Er is geen hoop meer op genezing. 
We hebben het nu alleen over levensverlenging. Het is een kwestie van weken of heel misschien maanden. 
De oncoloog is somber. De kanker is volgens hem 100% erfelijk en behoorlijk agressief.
Hij heeft contact gehad met de universiteit van Wenen, waar het nichtje van Mexx behandeld is, en er is stamboomonderzoek verricht.
Dit gaat helemaal verkeerd aflopen.

7 juni 2008
Vlak voor de wedstrijd in Venlo blijkt uit de bloedonderzoeken dat Mexx een witte-bloedlichaampjes-collaps heeft.
Ze heeft weinig tot geen weerstand meer heeft. Dit is een bijwerking van chemo.
En een aanwijzing dat het systeem de chemo niet meer aan kan.
Nu wordt het heel eng. 
Mexx en de pup VJ mogen nergens heen, we moeten thuisblijven vanwege infectiegevaar.
Mexx is overigens supervrolijk en we hebben leuk getraind die dag.

21 juni 2008
Ik mag wel naar de wedstrijd in West-Friesland, het bloed is weer OK na 2 weken. 
Ik heb problemen met de concentratie op de wedstrijd, maar Mexx doet het leuk verder en amuseert zich weer geweldig.

2 juli 2008
De maand juli is een tranendal. De tumoren bij de keel beginnen te groeien, ondanks chemo.
De chemo wordt daarom gestopt, het wordt sowieso te gevaarlijk en het heeft te weinig effect.
De tumor reageert ook niet op een superdosis prednison.
Nu wordt het kritisch. 
Ik had gehoopt dat er met prednison nog een half jaartje levensverlenging in zat. 
We gaan op vakantie in Nederland en hopen er het beste van.

19 juli 2008 European Open
De conditie op de European Open in Duitsland is teruggelopen tot 50 %. 
Ruim genoeg voor snelle rondjes. Mexx heeft de grootste lol en we lopen heel behoorlijk.

22 juli 2008
De tumoren blijven groeien, ik zie ander gedrag, de conditie loopt terug tot 35%.
Foute boel. Ik moet haar in laten slapen, maar wat is het goede moment ?

Ik besluit dat Mexx mag blijven leven zolang ze goed kan eten en ademhalen, in de rondte springt, behendigheid kan doen en in het zwembad wil spelen. 
Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om een gezond ogende vrolijke hond preventief in te laten slapen.
Hopelijk ben ik op tijd bij de dierenarts als het echt fout loopt. 
Beter iets te laat dan een paar weken te vroeg in laten slapen. 
Ik hoop maar dat ik het goed doe zo, het is wel een enorme stress.
Steeds checken hoe ze zich voelt, letten op aanwijzingen, proberen 's nachts nog af en toe te slapen etc.
De spanning loopt op.

2-3 augustus 2008 Border Collie Classic 2008 Nederland
Vrijdagmorgen 1 augustus check ik nog een keer of Mexx nog steeds gemakkelijk een rondje kan lopen.
Ze vindt de training geweldig en gaat ouderwets uit haar dak. 
We vertrekken richting Border Collie Classic bij Hondenschool Lingewaard.
Gelukkig vlak in de buurt van mn dierenartsen.
Al lopen we maar een parcours, Mexx vindt alles leuk.
We lopen uiteindelijk 6 rondjes in 2 dagen, en Mexx is happy.
Haar laatste rondje loopt ze het snelst, tot mijn verbazing.
Maar Mexx is daarna moe, heel heel erg moe.
Ik kan niet slapen en let de hele nacht op Mexx, samen in de caravan op Lingewaard.
Heftig.

4 augustus 2008 - Mexx overlijdt
We komen terug uit Lingewaard.
Ik heb een afspraak bij de oncoloog in Wageningen om 13.30.
Ik vrees dat dit de laatste afspraak is, maar ik ben er nog niet zeker van.
Op de wedstrijd ging het zo goed en Mexx is deze morgen weer fit en vrolijk.
Ik zie wel ander gedrag, ze scharrelt wat rond en bromt tegen de andere honden en dat is geen goed teken. 
We vertrekken naar de oncoloog.
Vlakbij Wageningen rond 13.00 uur wordt Mexx ziek in de auto, darmproblemen en buikpijnen.
Even Mexx uit de auto laten in het bos in Bennekom, en 10 minuten later ben ik bij de oncoloog. 
Mexx ziet er voor het eerst echt slecht uit.
De lymfklieren in de darmen geven problemen en de milt lijkt ontstoken.
Nu weet ik het zeker en Mexx wordt geëuthanaseerd.
Haar lichaam is ter beschikking gesteld aan de Universiteit van Utrecht.

Dag Mexx, je was geweldig !! In alles.